Meteen naar de inhoud

Sabbatical Arts 1: Nazomer kamperen

Ik heb We zijn er bijna nog nooit gezien maar denk dat dit er wel op lijkt. De kampeermiddelen staan in een grote rechthoek op het grasveld dus iedereen kan elkaar goed zien. Wie niet op zijn e-bike een práchtige tocht maakt en daar bij terugkomst luidkeels over verhaalt, zit op een luxe standenstoel met inlegkussens voor de caravan te observeren wat er gebeurt op de minicamping. Een koud biertje binnen handbereik.

Ik pas me gemakkelijk aan. Zo geef ik nieuwe gasten de tip om wat ruimte tussen hun caravan en de heg te laten omdat ze anders geen schaduw hebben. Het is die hele warme septemberweek, maar toch: waar bemoei ik me mee?!

Heel fijn die grondzeilen in voortenten…

Er is één andere vrouw met een grote camper. Ze rijdt weg zonder de elektriciteit te ontkoppelen. Iedereen meteen in actie. Ze rennen op hun Crocs achter het ronkende gevaarte aan. Hard slaan ze op de zijkanten om de aandacht van de vrouw te trekken. Tevergeefs, maar de kabel laat soepel los. ‘Geen schade!’ is de opgeluchte conclusie van het Grijze Gilde. Vervolgens draait de dame de verkeerde kant op bij de slagboom, een smal doodlopend weggetje in waar ze niet kan keren. Door de laurierhaag kunnen we niets zien maar dankzij een mannenstem die steeds harder ‘Hooo!’ roept, hebben we toch een beeld van het achteruit manoeuvreren.

Na een paar dagen besluit ik dat het niet alleen vermakelijk is maar ook wel iets troostrijks heeft. Het echtpaar naast me is tegen de tachtig. In harmonieuze stilte verstrijken hun dagen. Hij leest De Telegraaf, zij maakt een sudoku. Vanmorgen zijn ze naar Albert Heijn geweest. Hun vaste supermarkt want zij komt oorspronkelijk uit de Zaanstreek. Ze nemen samen de nieuwe Allerhande door. ‘Lekker hoor, maar wel zoet allemaal’ hoor ik haar zeggen. Bij de afwas vraagt ze me of ik het programma We zijn er bijna ken. ‘Mijn man en ik zijn vijftien jaar begeleider geweest van die ANWB-reizen. Karel deed de techniek. Kind, wat we niet meegemaakt hebben!’

Daar heb ik inmiddels wel een voorstelling van.

1 reactie op “Sabbatical Arts 1: Nazomer kamperen”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *