Fouten maken we allemaal. In de medische wereld is het nog geen gewoonte om daar open over te vertellen. Terwijl je zoveel kunt leren van andersmans fouten. Ik deelde in Medisch Contact de eerste fout uit mijn carrière waar ik echt van wakkergelegen heb. Het is meer dan dertig jaar geleden, dus het lijkt dapperder dan het is. Klik hier om het bericht te lezen.
Ik lees voornamelijk ’s nachts op mijn e-reader, maar eens per jaar tijdens de boekenweek koop ik een boek van papier. Liefst iets heel nieuws, buiten mijn comfortzone. Een restant uit mijn jeugd toen we wekelijks naar de bieb gingen maar tijdens kinderboekenweek in de boekhandel een boek mochten uitkiezen ‘om te houden’. Mijn vondst van vorige week moet ik echt met jullie delen. De terugkeer van de wespendief is de titel van de graphic… Lees verder »Ontdekking
Ken je dat? Van plan zijn om op tijd te gaan slapen en dan na 45 minuten niet van de wc kunnen opstaan door een onwaarschijnlijk diep slapend been. Omdat je bleef hangen in het checken van je socials, in mijn geval LinkedIn. Op Radio 1 hoor ik dat sommige middelbare scholen de smartphone volledig in de ban hebben gedaan. Leerlingen praten daar weer met elkaar in de pauze. Ik zie ook een reclame van… Lees verder »Onrustkluis
Wie mij een beetje kent, weet dat ik de tweede helft van januari in Wijk aan Zee bivakkeer. Het Wimbledon van het schaken vindt dan plaats onder de rook van Tata Steel. Mijn zoon doet al jaren mee aan de tienkamp bij de amateurs. Als secondant met een vrij beperkt schaaktalent ben ik van de randzaken. Ik regel het huisje en de dagstructuur. Niet per se mijn hobby maar broodjes halen en de hond uitlaten… Lees verder »Schaakmoeder in Wijk aan Zee
In mijn fantasie weten psychiaters in academische ziekenhuizen alles van neurotransmitters. Als ik eerlijk ben, kijk ik daarom een beetje tegen ze op. Ik ben perifeer opgeleid in een groot stadspsychiatrisch ziekenhuis. Daar hadden we nauwelijks tijd voor neurotransmittersystemen. Als iemand geen huis meer heeft, diep in de schulden zit en geen sociaal netwerk om zich heen heeft, dan red je het niet met kennis over partiële dopamine D2 agonisten. Misschien is het in de… Lees verder »Neem mij net zo serieus als ik jullie
Geen groter genot dan verdwijnen in verhalen. Nu ik meer rust heb, lees ik ook weer meer. Dit boek wil ik echt onder jullie aandacht brengen. Films die nergens draaien is geschreven door Yorick Goldewijk en won de Gouden Griffel 2022. Het is een jeugdboek over Cato die bij haar geboorte haar moeder verliest en opgroeit bij haar vader. Als lezer voel je aan alles dat hij in de greep is van een depressie. Cato… Lees verder »Films die nergens draaien
Liever luisteren dan lezen? Dat kan ook: Halverwege de warming-up ga ik bijna onderuit. Op de donkere houten vloer ligt iets slijmerigs. Frappant dat ik het niet gezien heb toen ik mijn plekje koos. Gelukkig is het niet superdruk. Ik stap snel een meter naar voren. Het is 2 januari, kwart over tien. De sportschool ademt goede voornemens. Ik niet, ik ga gewoon door met gezonde routines. Het is vakantie dus vandaag pik ik een… Lees verder »Smerige schaamte
Het is half zeven. Je ontwaakt voor de vierde keer deze nacht. Klaarwakker ben je. Dat ligt niet aan het grote hotelbed met kraakwit beddengoed van een stevigere maar tegelijkertijd zachtere stof dan thuis. Zou het door het blauwe schijnsel van het lichtknopje komen? Of door dat tikkende geluid, ergens in de buurt van de waterkoker? Je hebt de stekker er om half drie uitgetrokken maar dat maakte niet uit. Van nature ben je een… Lees verder »Vertrouwen
Dank jullie wel voor al die lieve en steunende reactie op de vorige blog! Dat was echt heel fijn om te lezen. Ik heb Ik stop ook op LinkedIn gedeeld en daar kreeg ik behalve steun en begrip ook veel reacties van mensen die het heel herkenbaar vonden. Deze week schreef ik voor Medisch Contact daarom een blog waarin ik mijn besluit in een groter kader plaats. Klik hier om te lezen: Klaar met hozen.
Ken je het fenomeen van de bijna lege tandpastatube? Hoe verbazingwekkend lang je daar nog mee kan doen? Dan weet je ook dat er een dag komt dat het echt op is. Toen ik negen jaar geleden besloot om voor mezelf te beginnen, wilde ik mijn werkplezier terug. Het was het beste besluit in mijn leven tot dan toe. Sindsdien heb ik in mijn eigen praktijk meer dan 1200 patiënten behandeld. Mensen met een bipolaire… Lees verder »Ik stop