psychiatrie

U bent beller nummer veertien, klinkt de computerstem als ik maandagochtend het gezondheidscentrum bel. Ik heb een week geleden mijn scheenbeen gestoten. Gisteren voelde ik bij het sporten de blauwe plek kloppen en in de kleedkamer bleek mijn hele onderbeen gezwollen. Toch maar even naar de huisarts. ‘Cellulitis’, zegt de waarnemer en schrijft antibiotica voor. Vrijdag kan ik er nauwelijks meer op staan door de pijn. Na een korte blik op het been vermoedt een… Lees verder »Skinny jeans

Net als mijn naamgenoot in de Griekse oudheid de ondergang van Troje voorspelde, waarschuw ik nu tegen de ondergang van de vrijgevestigde psychiater in Nederland als de Zorgverzekeraars niet tot rede komen. Lees de blog voor Medisch Contact.

Twintig jaar geleden was ik in opleiding in het ziekenhuis waar ik nu als patiënt kom. Ik had dienst toen laat op de avond een vrouw binnengebracht werd. Ze had een ernstige alcoholverslaving en was eerder die dag gevallen. Er kwam geen zinnig woord uit. Waarom ze in de separeerruimte zat, weet ik eigenlijk niet meer. Ze was niet geagiteerd of agressief. Misschien om haar te kunnen observeren via de camera. Omdat ik nauwelijks een… Lees verder »Niet pluis

Al meer dan dertig jaar verblijf ik in de grote multomap met recepten. Ondanks dat ik geperforeerd ben met zeventien gaatjes, lig ik er los in. Samen met een hele stapel geschreven en uitgescheurde Allerhande recepten. Een tijdje zat ik in het zichtmapje Favoriete recepten dat wel in de ringband vastzit. Ze is goed in het bedenken van systemen maar slecht in het hanteren. Ik begon als maagdelijk wit gelinieerd blaadje. Ze beschreef me met… Lees verder »Champignonkaastaart

 ‘Wat heeft u prachtige schoenen. Ik hield ook van mooie schoenen. Maar nu kan ik alleen nog maar deze aan’. Ze wijst naar de orthopedische exemplaren aan haar voeten.   Zo begint ons contact. Later bedenk ik dat alles hier al in zat. Ze heeft nog volop oog voor de wereld. Maar ze kan er niet meer aan deelnemen zoals voorheen. Daar lijdt ze onder. Een leven lang temde ze haar innerlijke onrust met een… Lees verder »Genoeg

‘Scherpe pennen veranderen helaas niet veel’. Aldus een collega toen ik mijn scherpe pen verkoos boven politiek actief worden. Hij heeft ongelijk. Mijn blog Gestoord heeft iets in gang gezet. Gestoord gaat over Kees die ’s avonds laat manisch-psychotisch op een randje staat op 60 meter hoogte aan de buitengevel van zijn flat. ‘Als de politie of de crisisdienst komt, spring ik van het balkon!’  Geen loze dreiging: hij zet de boel op scherp. Samen… Lees verder »Gestoord – de epiloog

Zestig meter hoog. Daar staat Kees. Aan de verkeerde kant van de reling van het balkon. Het ging al een paar weken niet goed, dat voelde Kees zelf ook wel. Maar toen de politie aanbelde, kon hij alleen maar denken: niet opnieuw! Geen psychiatrische opname meer. Hij was al zoveel kwijtgeraakt door die klote-ziekte. Dus barricadeerde hij de voordeur en stak de sleutel in het slot. ‘Als jullie binnenkomen, spring ik!’ Hij snelde naar het… Lees verder »Gestoord

Een handgeschreven briefje hangt met plakband aan de binnenzijde van de deur van de personeels-WC. ‘WC-papier in afvalemmer gooien. Er is waarschijnlijk een verstopping op komst.’ Ik lees het twee keer. Het eerste deel van de tekst vind ik ronduit smerig. Een blik op de afvalbak leert dat desondanks een aantal mensen gehoor geeft aan het verzoek. De stank valt verrassend genoeg mee. Het tweede deel van de boodschap intrigeert me. Waarschijnlijk een verstopping op… Lees verder »Verstopte afvoer

Toen ik las over een analfabete moeder die met emoticons via What’s App communiceert met haar kinderen, moest ik aan Mieke denken die ik jaren geleden zag voor een consultatie. Mieke is begin zestig. Ze komt mijn kamer binnen als een verbitterde en wantrouwende vrouw. Ze heeft kort vet haar en een bril. Achter haar overgewicht sjokt Willem, haar man. Ze is gestuurd door de psycholoog omdat ze stemmen hoort. Eerst maar eens contact maken.… Lees verder »Pacman

Mijn vriendinnen hebben allemaal al een beste vriendin. Daar zoek ik ze op uit.Ruimte en vrijheid heb ik nodig. In alles. In mijn relatie en gezin, mijn werk en zeker ook in vriendschappen. De angst om geclaimd te worden zit diep.                       Helen ken ik een jaar of acht. Zij doet ook niet aan besties.  Maar dat wist ik toen nog niet. We wonen in dezelfde wijk. Onze kinderen – vrijwel even oud – zaten op… Lees verder »Kruisende lijnen